Scenario

Goede Tijden Slechte Tijden
We spreken eind vorige eeuw, beginjaren negentig. De Australische televisieproducent Grundy verkoopt de scripts van The Restless Years aan Endemol Nederland. Die gaat voor RTL4 produceren wat na 34 pogingen als naam krijgt: Goede Tijden Slechte Tijden. Op 1 oktober 1990 ziet Nederland de allereerste aflevering van GTST.  De televisierecensenten hebben van alles op en aan te merken – in veel gevallen niet onterecht – maar de kijker is al vrij snel hooked. Bovenmeesteres van deze koene onderneming is de onverschrokken producente Olga Madsen, die weer verantwoording aflegt aan Joop van den Ende.

Er was een schrijfdriemanschap. Dat wil zeggen: er was Rogier Proper en er was Martin Bril – geenszins jongens van de straat – en er was een vrouw: Coby Peelen. Dit drietal begon aan de haast onmogelijke taak van de Australische scripts een aardige Nederlandse soap te maken. Verhaaltjes over jonge mensen die avonturen meemaken die niet kunnen en tóch gebeuren.  En dat elke dag weer. Vertalen betekende eigenlijk: aanpassen zonder de verhaallijnen uit elkaar te trekken. Martin Bril hield dat niet al te dankbare werk snel voor gezien.  En toen mocht ik. Taai was het zeker, maar ook spannend door de omloopsnelheid: er zat weinig tijd tussen definitief script en uitzending van een aflevering. En het werd nog leuker toen besloten werd het karakter Arnie Alberts, onovertroffen neergezet door Reinout Oerlemans, in de soap te houden terwijl hij in het Australische verhaal niet meer voorkwam. Daarmee brak een nieuwe schrijffase aan. Van zelf verhaallijnen ontwikkelen, spanningsbogen makne en scènes schrijven. En  dat proces stopte niet: binnen enkele jaren was een schrijffabriek met meer dan een dozijn werkers verantwoordelijk voor alle verhalen en stond GTST geheel op eigen benen. Niet wankel en voorzichtig, maar fier & ferm en here to stay. Da’s Australisch voor onverwoestbaar.

Originele cast:

De Achterblijvers