Welkom!
Zodra u bekend bent met wat ik schrijf en doe - in groten getale, dat spreekt – en zodra u mij op deze site dus probleemloos weet te vinden, ook na een doorwaakte nacht, de Hawaï Ironman Triathlon, of een Noorse troonrede, zal ik direct en volgaarne de naam veranderen in die van mijzelf: Rob van der Reyden. Tot die tijd bied ik-als-tekstbureau u met plezier een blik op mijn activiteiten.
Of ik nu iets voor u kan betekenen. Dat zou zo maar kunnen! Mail uw vraag, bericht of voorstel aan: rob@robvanderreyden.nl De Ruyterstraat 33,
Hiernaast één van mijn all time favourites, Klabund. Eigenlijk: Alfred Henschke. In 1890 geboren en zoals meer grote kunstenaars jong gestorven (38). Resignation begint zo:
Ja so geht es in der Welt
Alles fühlt man sich entgleiten.
Jahre, Haare, Liebe, Geld,
Und die großen Trunkenheiten.
(uit: Morgenrot! Klabund! Die Tage dämmern!, 1913)
Zie de overeenkomst met een andere groot schrijver, tijdgenoot Fernando Pessoa (1888 – 1935).
Wat wij zien van de dingen zijn de dingen.
Waarom zouden wij het één zien als er iets anders was?
Waarom zouden zien en horen ons vergissen zijn
Als zien en horen zien en horen zijn?
Essentieel is kunnen zien,
Kunnen zien zonder te denken,
Kunnen zien wanneer men ziet,
En niet denken wanneer men ziet
Noch zien wanneer men denkt.
(uit: De hoeder van kudden, XX1V, 1914, vertaling: August Willemsen)